چند وقت پیش یک کتاب می خوندم به نام نامکان ها،از مارک اوژه معنا شناس فرانسوی .
اوژه توی این کتاب بیشتر زندگی در دنیای معاصر رو بررسی کرده،جهانی شدن با ساختارهای جدید .در حقیقت میگه که فضاهایی رو به وجود آوردیم که بخشی از هویت جدید ما باشند و هویت بخش باشند در حالی که بیشتر از این که هویت زا باشند نامکانی برای از بین بردن هویت هستند.فروشگاههای بزرگ ،سالن های فرودگاه، هواپیما،مترو و فضاهای مشابه رو نامکان تلقی کرده. فضاها ، فضای گذار هستند ، همه چیز تقریبا در گذار است و جهان پسامدرن اصولا بر اساس پویایی فرایندی معنی می شود و نه بر اساس شکلی ازفرم ساختار، هر زمانی در آن واحد هم یک زمان است و هم یک نازمان و هر فضایی در آن واحد هم یک فضا است و هم یک نافضا.
برای من جالبه که تروریست ها با هر زبان و تفکر و انگیزه ای هم وقتی می خواند مردم بیگناه رو قربانی کنند سراغ نامکانها می روند .
حالا مترو لندن باشند یا مسکو ، فرقی نداره!!
کی فکرشو میکرد ...؟؟؟
۱ ماه قبل