چند وقت پیش یک کتاب می خوندم به نام نامکان ها،از مارک اوژه معنا شناس فرانسوی .
اوژه توی این کتاب بیشتر زندگی در دنیای معاصر رو بررسی کرده،جهانی شدن با ساختارهای جدید .در حقیقت میگه که فضاهایی رو به وجود آوردیم که بخشی از هویت جدید ما باشند و هویت بخش باشند در حالی که بیشتر از این که هویت زا باشند نامکانی برای از بین بردن هویت هستند.فروشگاههای بزرگ ،سالن های فرودگاه، هواپیما،مترو و فضاهای مشابه رو نامکان تلقی کرده. فضاها ، فضای گذار هستند ، همه چیز تقریبا در گذار است و جهان پسامدرن اصولا بر اساس پویایی فرایندی معنی می شود و نه بر اساس شکلی ازفرم ساختار، هر زمانی در آن واحد هم یک زمان است و هم یک نازمان و هر فضایی در آن واحد هم یک فضا است و هم یک نافضا.
برای من جالبه که تروریست ها با هر زبان و تفکر و انگیزه ای هم وقتی می خواند مردم بیگناه رو قربانی کنند سراغ نامکانها می روند .
حالا مترو لندن باشند یا مسکو ، فرقی نداره!!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۳ نظر:
وسپاسگذار زندگی هستم
اين جمله شما واسم الهام بخش بود و زيبا
har chizi 2 vajh dare
khiro va shar
na hich khairi paidar ast na hich shari
zendegi ma dama va mohit oon ba va aghayed ma bast peda mikone
age kami darbare avesta va zardosht va falsafe zendegi onam bekhonid fek konam be natige haye gadid tar va tarhaye taze beresim
shad bashid va labkhand bezanid
خانوم دکتر گل ، ممنون که سر زدید و ممنون بابت لینک به شما لینک دادم ، پیگیر مطالب زیباتون هستم همیشه
ارسال یک نظر