کلی راه رفتم دور این شهر.دوست دارم این مدل راه رفتن ها رو.میری و میری بدون عجله و اضطراب .آی پد و دوربین هم که مکمل های حسی حرکتی محسوب می شوند رو بیشتر دوستشون دارم.لیون خوشگله. دو تا شاخه رودخانه توی جنوب شهر به هم می چسبند .با پستی و بلندی هایی در قسمت شرقی شرق که بخش قدیمی شهر هست.

بخش قدیمی اش هم که کلی دلبری می کنه .از کوچه های تنگ باکلی پله تا کوچه های با محصوریت بالا ...ولی جداره رنگی..زرد -آجری- صورتی ...بی نظیره با سقف های قرمز. توی بافت قدیمی اش ساختمانهای قرون وسطایی که بعضا تبدیل به هتل شدند ولی خیلی هاشون هم قابل بازدید هستند و مردم داراند توشون زندگی می کنند. یک خط تراموا هم داره که از وسط این کوچه ها و ساختمانها بالا میره.....

ولی بخش مسکونی اصلی شهر رو که غرب بود من رو یاد روسیه می انداخت . یکنواخت سرد و بتونی.

این شهر نقاشی دیواری های بی نظیری هم داره .جای دیگه ندیدم یا چون برام مهم نبوده دقت نکردم.

.......