۱۳۹۲ آبان ۱۰, جمعه

هالوین فرانسوی


این ملت فرانسوی حرف که می زنند (البته دست به حرف زدنشون حرف نداره)،‌از امریکا و هر چیزی که مربوط به فرهنگ آمریکایی میشه با پیف پیف یاد می کنند ولی با تمام جشن های دنیا ابراز همدردی می کنندو این جور موقع ها سر دماغشون رو پایین می گیرند. دیشب یک عصرونه دعوت بودم ، وقتی می خواستم برم کاملا مطمین بودم که احتیاج ندارم خودم رو گریم کنم. چهره خسته و با ابرو های به قفل شده ای که با هیچ کلیدی باز نمیشه  ترسناکتر از هر  ماسک  وحشتناکی  هست. تازه خوبیش هم اینه که کاملا طبیعی هست و ملت بیشتر می ترسند.اینجوری من بهتر به وظیفه ام عمل کردم.

هیچ نظری موجود نیست: