زنده باد سیستم چرتکه و کیسه های پر از اشرفی.نخواستیم این  ویزا کارت هاو کیف پول الکترونیکی ها رو.
سه روزه بابت خرید یک سری خنزر پنزر از حجره مرحوم بیل گیتس ،سفر کانادا حرومم شد.ظاهرا  من امضا مردم که هفته ای بیشتر از پانصد یورو و ماهی بیشتر از دو هزار یورو از این حساب کذایی ام  برداشت نکنم. منِ هم که یه سر وهزار سودا کلا فراموش کرده بودم . در طی پنج روز لوزان بی حساب از کارتم خرج کرده بودم و همه هم از کارت مبارک......خلاصه ....رسیدم کانادا کارتم کار نمی کرد.این چند روز قبل از درس ومشق ، صبح ها به وقت فرانسه  در حال اختلاط با بانک فرانسوی بودم ، عصر ها هم  به وقت کانادا در خدمت اپل استوردر مرکز شهر، حسابی معروف شدم اونجا .به چشم همکار نگاهم می کردند.ظاهرا سیستم امنیتی شون خیلی عجیب غریب هست و کارت منو قبول نمی کرد که نمی کرد....من هم بین بانک و حجره در رفت و امد ، کیفم رو پر بیست دلاری میکردم و میودم خدمتشون. همش چهره بیل گیتس جلوی چشمم بود ...آخه این چه وضعیه
بچه پررو بودن هم بد دردیه ها!
حالا که دارم برمی گردم شبیه جنازه هستم.این سفر های یک هفته ای به این سر دنیا یا خیلی  خیلی خسته کننده هست یا من پیر شدم.