۱۳۹۰ مهر ۱۰, یکشنبه

سلطه جوی آرام



مثل گربه ای شدم که ناخوناشو تیز کرده و منتظر یک حرکته که پنجول بزنه. وقتی عصبی می شم کاملا از تو چهره ام خونده می شه. راه گلوم منقبض می شه و اگه حرف بزنم از دهنم آتیش بیرون میاد. فقط یک چیزی را می خواستم بگم:
خشونت و سلطه جویی فقط از طریق داد و فریاد کردن یا پرت کردن اشیاء جلوه نمی کند! خشونت و سلطه جویی را ، از طریق لحن آروم و سکوت یا با سخنرانی های قشنگ و همه پسند هم می توان اعمال کرد . حتی خیلی بیشتر از اون ابلهی که های و هوی دارد. آره! می شه سلطه جویی کرد بدون کوچکترین نماد خارجی

هیچ نظری موجود نیست: