۱۳۹۱ بهمن ۹, دوشنبه

پیاده روی

Eiffel Tower 100th Anniversary © Elliott Erwitt
.....
«راه رفتن خوب است.همیشه خوب بوده است.همیشه به درد می خورد.
وقتی که فقیری و کرایه ی تاکسی گران تمام می شود.
وقتی که ثروتمندی و چربی های بدنت با راه رفتن آب می شود.
اگر بخواهی فکر کنی می توانی راه بروی.
اگر هم بخواهی از فکر خالی شوی باز هم باید راه بروی.
برای احساس کردن زندگی در شلوغی خیابان ها باید راه بروی و برای از یاد بردن آزار و بی مهری مردم باز هم باید راه بروی.
وقتی جوانی.
وقتی پیری.
وقتی هنوز بچه ای.
هر توقف یعنی یک چیز خوشمزه.
و برای توقف بعدی باید راه رفت.»
پرنده ی من، فریبا وفی

 راه رفتن همیشه برای من لذت بخش بوده  و راه رفتنم شبیه دویدن هست بیشتر تا راه رفتن و وقتی هم که دارم فکر می کنم و راه میرم ، دنیاهایی رو می سازم و پاک می کنم  و ....خلاصه عالمی دارم واسه خودم...
بعد از مدتها  با یک دوست حسابی راه رفتم، حسابی لرزیدم ولی دلم حسابی گرم شد...

هیچ نظری موجود نیست: